Doświadczenie wykonane przez Antka Zegarskiego z klasy 7b
Wielu z was wie jak działa silnik parowy, w tym doświadczeniu poznamy jego pierwowzór stworzony kilka set lat przed rewolucją przemysłową. Poznamy również zasadę jego działania. Zapraszam.
Potrzebne Materiały:
- Puszka po napoju - Zapaliniczka (zapałki) - Woda - Szpilka (pinezka) - Strzykawka - Świeczka - Nitka - Stojak, wysięgnik
Przygotowanie
Na początek musimy wykonać otwór w puszce i opróżnić ją z zawartości (puszki nie można otwierać!). Następnie napełniamy ją w 1/25 wodą poprzez strzykawkę. Potem wyginamy otwory po obu stronach puszki tak, aby strumień pary wprawiał puszkę w obroty.
Przygotowaną puszkę przywiązać do stojaka. Pod nią wkładamy świeczkę tak, aby jej płomień lekko dotykał dna puszki.
Obserwacje:
Po ogrzaniu z otworów zacznie wylatywać para wprawiając puszkę w ruch obrotowy. Aby przyspieszyć ten proces można dodatkowo podgrzewać puszkę zapalniczką.
Uwaga! Puszka również będzie gorąca więc łatwo się oparzyć. Para równierz jest bardzo gorąca.
Puszka zaczyna się obracać, a para wylatuje z otworów w szybkim tempie.
Wniosek:
Wylatująca w szybkim tempie para powoduje odrzut. Ten z koleji wprawia w ruch obrotowy puszkę. Zjawisko odrzutu polega na oddawaniu puszce siły (reakcja) na skutek wyrzucenia pary z otworów (akcja).
Ten prototyp silnika został wymyślony w starożytnej Grecji. Niesamowite jest to, że to zjawisko zostało wykorzystane dopiero w XIX wieku. Doprowadziło ono do rewolucji przemysłowej.