Doświadczenie wykonane przez Bartka Olichwiera z klasy 5b
Potrzebne przybory:
Dwa świeże buraki czerwone, nóż lub scyzoryk, 2 łyżeczki, dwa kubki po 6 łyżek wody, cukier, 2 miseczki lub talerzyki.
19.04.2020 godz. 10:00 -przygotowywanie doświadczenia
Do 2 szklanek wlać po 6 łyżek wody. Do jednej szklanki wsypać 3 łyżeczki cukru i wymieszać. W obydwu burakach obciąć czubki i przy pomocy łyżki do drążenia wydrążyć w burakach niewielkie otwory. Do jednego buraka wlać wodę z cukrem, a do drugiego czystą wodę. (10:20)
19.04.2020 godz. 11:20 -obserwacja 1
Po godzinie w buraku z czystą wodą minimalnie ubyło wody. Burak z wodą z cukrem pozostał bez zmian. Obydwa buraki zakryć wcześniej odciętymi czubkami.
20.04.2020 godz. 10:00 -obserwacja 2
Po 24 godzinach, gdy odkryłem czubki zauważyłem, że w buraku z czystą wodą poziom wody zmniejszył się o przeszło połowę, a w buraku z wodą z cukrem poziom cieczy pozostał bez zmian. Dzieje się tak, ponieważ zachodzi zjawisko osmozy. W tym procesie woda powoli przenika przez błony komórkowe w kierunku od mniejszego do większego stężenia. Proces ma za zadanie wyrównania stężeń cukru na zewnątrz i wewnątrz komórki.
Czysta woda miała mniejsze stężenie cukru niż w buraku (burak zawiera dużo cukru), dlatego aby wyrównać poziom burak wciągnął ciecz do środka komórek. Woda czysta to roztwór hipotoniczny.
W buraku z wodą z cukrem ciecz na zewnątrz miała większe stężenie, dlatego poziom wody mógł nawet się podnieść. Woda z cukrem to z kolei roztwór hipertoniczny.
Gdy stężenie cukru zostanie wyrównane roztwór staje się izotoniczny. Roztwór pod koniec procesu osmozy w obydwu burakach jest izotoniczny.